ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ & ΔΙΚΑΙΟ

Στις 9/12/2015, στην αίθουσα τελετών του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, πραγματοποιήθηκε, με μεγάλη επιτυχία ημερίδα αφιερωμένη στη μνήμη του Επίκουρου Καθηγητή Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, μέλους του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά Στέφανου Κουτσουμπίνα, με εισηγητές τους κκ Παναγιώτη Δέγλερη, Δρ. Νομικής, Επισκέπτη Καθηγητή του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας, μέλους του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, Μανώλη Σφακιανάκη, Υποστράτηγο της ΕΛΑΣ, Διευθυντή της Υπηρεσίας Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, Ιωάννη Μπέκα, Αναπληρωτή Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θράκης, Γεώργιο Σερετίδη, Πρωτοδίκη στο Πρωτοδικείο Πειραιώς και Ξενοφώντα Παπαρρηγόπουλο, Αναπληρωτή Καθηγητή της Φιλοσοφίας του Δικαίου του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, την οποία συντόνιζε ο Δικηγόρος, μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά κ. Γεώργιος Καραμιζάρης.

Οι εισηγητές αναφέρθηκαν στην παγκόσμια διάσταση του Κυβερνοχώρου, την άρρηκτη συμπόρευση τεχνολογίας & δικαίου, ως εκφραστή της προσπάθειας μιας κοινωνίας να μην εγκαταλείψει την εξέλιξή της σε ανώνυμες δυνάμεις, αλλά να προσπαθήσει να την διαμορφώσει η ίδια, στην τεράστια και αλματώδη διείσδυση του διαδικτύου και των χρήσεων του στην καθημερινότητά μας, με τα θετικά αλλά και τους κινδύνους του και τις απειλές που κρύβει, ιδιαίτερα για τους ανηλίκους. Παρουσιάστηκαν οι καινοτόμες δράσεις της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, με στόχο την πρόληψη, έρευνα και την καταστολή εγκλημάτων και αντικοινωνικών συμπεριφορών που διαπράττονται, μέσω διαδικτύου ή άλλων μέσων ηλεκτρονικής επικοινωνίας. Επίσης αναλύθηκαν οι διαφορές μεταξύ της κοινής απάτης του Ποινικού Κώδικα και της απάτης με υπολογιστή του άρθρου 386Α , οι μορφές συμμετοχής και υπαιτιότητας, καθώς η όμοια αντιμετώπιση της αποδεικτικής δύναμης του υλικού και ψηφιακού εγγράφου και στοιχείου, που περιλαμβάνεται στα νομικά κείμενα και εναποθέτει στο διάδικο το βάρος απόδειξης και ανταπόδειξης σχετικά με την αλήθεια του περιεχομένου του ψηφιακού εγγράφου ή στοιχείου και στο Δικαστή την ευθύνη ελέγχου της ακρίβειας του περιεχομένου του.

Τέλος, επισημάνθηκε η ανάγκη προσαρμογής της παραδοσιακής αντίληψης για την ιδιωτική πληροφορία και τα προσωπικά δεδομένα και παρουσιάστηκε ο προβληματισμός για την εισαγωγή μίας εννοιολογικής προσέγγισης του δικαιώματος στη λήθη υπό το φως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και της διαφορετικότητας των εννόμων τάξεων.